آریا ئی

 

 

تنهایم

تنهاتر از هر تنهایی،

دلم آسوده نیست دیگر

بدنبال بهانه ایست،

تنهایم

تنهایی مرا آزرده

آزار می دهد مرا

می سوزاند مرا.

# # #

نه دشتیست دیگر و نه سراب

نه سنگیست و نه آسودگی

نه مستیست دیگرو

نه بلبلان

آه از این وادی سوزناکم

آه، آه ازاین وادی .

نه دریست دیگرو نه دل

پس ماندنم از چیست ای خدا

# # #

صدای ناله این دل را که خواهد شنید

که خواهد شنید!

کدام دشت مرا خواهد دید

کدامین سراب را زیارت خواهم کرد،

با عشقم

صدای کدامین بلبلان را خواهم شنید

# # #

خوشا آنان که لمس نخواهند کرد

این تنهایی را،

خوشا آنان که

مرا نخواهند دید

خوشا مرا که

مرگ را لمس خواهم کرد.

تنهایم

خسته ام از این تنهایی.

(موج)